The first of April was the birthday of our smallest. And since it was his 4th birthday I thought that the best I could gift him was a small house, like the ones his bigger brother and sister already had. At first I thought of making him a farm house, since his sister already had a house and his brother a garage. But then I thought that chickens and goats were not for him and then the idea came up. This year’s project on his pre-school were lions. So I made him a jungle hut. Let’ s firstly see how is the exterior part of it.

Την Πρωταπριλιά έχει γενέθλια ο μικρός μας. Και μια κι έκλεινε τα 4 σκέφτηκα ότι το καλύτερο που μπορούσα να του κάνω δώρο ήταν ένα σπιτάκι. Βλέπετε τα μεγαλύτερα είχαν το σπιτάκι τους ήδη και νομίζω ότι κι αυτός το περίμενε να αποκτήσει το δικό του. Στην αρχή σκεφτόμουν να του κάνω μια φάρμα, μια και η Λένα είχε ένα σπίτι σπιτένιο και ο Προκόπης ένα γκαράζ. Όμως μου φάνηκε ότι είχε μεγαλώσει λίγο για κότες και κατσίκες και όταν σκέφτηκα (ή μου το είπε η Μαριαλένα-δεν θυμάμαι) ότι το φετινό τους project στο προπρονήπιο ήταν τα λιοντάρια, αποφασίστηκε το σπιτάκι του Γιώργη να είναι ζουγκλόσπιτο. Πάμε να δούμε πρώτα το εξωτερικό του.

On the one side the jungle plants were allover

Ξεκινάω από το ένα πλαϊνό, όπου τα φυτά της ζούγκλας σκαρφάλωσαν παντού

and climbed to the roof. And became so big that were also hanging from there. And of course the big hand made button gifted to me by Anke on a kinitting swap, was put just on the right spot.

κι έφτασαν μέχρι τη στέγη. Και μεγάλωσαν τόσο πολύ που κρεμάστηκαν και από εκεί. Και φυσικά βρήκε και τη θέση του το κουμπί που μου είχε στείλει σε μια ανταλλαγή η Anke φτιαγμένο από τα χεράκια της.

On the front side I sewed a wooden door in blue fabric and nex to the door I put some pieces of the tribal masks collection. I printed them on the special fabric. Ι wrote his name above the door because I had forgotten to embroider it before joining the pieces.

Στην πρόσοψη του σπιτιού έκανα μια ξύλινη πόρτα σε μπλε όμως ύφασμα για να μην είναι όλα καφέ (είχα το κατάλληλο ύφασμα) και δίπλα στην πόρτα έβαλα μερικά κομμάτια από τη συλλογή με τις αφρικανικές μάσκες. Τις μάσκες τις τύπωσα στο ειδικό πανί με χαρτί που τυπώνεται στους οικιακούς εκτυπωτές, αρκεί να είναι ink jet και τις απλικάρισα. Έγραψα το όνομά του πάνω από την πόρτα με ανεξίτηλο μαρκαδόρο γιατί το θυμήθηκα αφού το είχα συναρμολογήσει.

The other side wall was tranformed to a boarfd for practicing with the bow, thank to the fabric Miroula gifted to me. One wall with many archery targets.

Στο άλλο πλαϊνό, χάρη στο ύφασμα που μου έφερε η Μοιρούλα από κάποιο ταξίδι της, έγινε ο τοίχος εξάσκησης με το τόξο. Ένας τοίχος γεμάτος στόχους.

On the back side, one big window lets us see the children playing in the interior. So happy were those children that were also playing music while being upside-down ( you see, this was the relative fabric I had …)

Στην πίσω πλευρά, ένα μεγάλο παράθυρο που μας αφήνει να βλέπουμε τα παιδάκια στο εσωτερικό του σπιτιού. Τόση χαρά έχουν όλα τους που παίζουν και τη μουσική τους και μερικά κρεμιούνται και ανάποδα από την πολλή τους χαρά (τι να κάνουμε αυτό το ύφασμα είχα…).

And let’s watch those small hands to unbuckle the buttons to see the interior of the hut.

Και ας αφήσουμε τώρα τα μικρά χεράκια να ξεκουμπώσουν τα κουμπιά για να δούμε και το εσωτερικό του.

While unbuckling the one wall, the front yard reveals full of leaves with a soily path. But the off road car can be anywhere as well as the wild animals that intrude the house while no people are there. A small pond on the left bottom side, full of colorfull fish and a crocodile that I printed without big success, since it was printed very pale.

Κατ’ αρχήν να σας πω ότι “πέφτοντας” ο ένας τοίχος και η σκεπή εκτός από το εσωτερικό έχουμε και την αυλη του σπιτιού. Γεμάτη φύλλα και βλάστηση, με ένα χωμάτινο μονοπάτι. Το τζιπ όμως μπορεί και πηγαίνει παντού, όπως και τα ζώα, που όταν είναι ανοιχτό το σπίτι και λείπουν οι ένοικοι μπαίνουν κι εκείνα μέσα. Μια λιμνούλα στην αριστερή πλευρά της αυλής με πολλά πολύχρωμα ψάρια αλλά κι έναν κροκόδειλο που τύπωσα χωρίς μεγάλη επιτυχία μια και βγήκε πολύ αχνός.

The front wall has a big window with jungle view thank to a fabric from Smaragda. One skin carpet made by a piece of his grand-grand mother’s tweed coat on the floor.

Ο τοίχος που είναι μπροστά μας έχει ένα μεγάλο παράθυρο με θέα στη ζούγκλα χάρη στο ύφασμα της Σμαράγδας. Ενα χαλί – τομάρι από το τουίντ παλτό της προγιαγιάς Ελένης πάνω στο χωμάτινο πάτωμα.

On the first side wall, one picture with lions (remember the theme of his project?) and the rest of the wall full of arrows ( I won this fabric at pita-event on the Hellenic Guild). I simply painted it a little bit because it was very white. His grandfather made the bows as well as a bat.

Στον έναν πλαϊνό τοίχο, ένας πίνακας με λιοντάρια (είπαμε ήταν το θέμα του project) και γύρω γύρω πολλά βέλη (το ύφασμα το κέρδισα στην πίτα του Συλλόγου από το Στολιδάκι – απλώς το έβαψα λίγο γιατί ήταν σχεδόν λευκό) αλλά και τα τόξα που έφτιαξε ο παππούς Πάκης για εξάσκηση, αλλά κι ένα ρόπαλο.

On the opposite wall the rest of african masks collction as well as the beetles collection (you know how many of them you can find in the joungle).

Στον απέναντι τοίχο η υπόλοιπη συλλογή με τις μάσκες αλλά και η συλλογή με τα ζουζούνια (ξέρετε δα πόσα υπάρχουν στη ζούγκλα).

Needless to say how happy he is as well as I am! On a next post I will show you the other two little houses, because writing this post, I realized that I had not posted about them.

Περιττό να σας περιγράψω την ευτυχία του αλλά και τη δική μου!!! Σε επόμενη ανάρτηση θα σας δείξω και τα άλλα μας σπιτάκια γιατί γράφοντας αυτή συνειδητοποίησα ότι δεν είχα αναρτήσει στο blog τα άλλα δύο.

Και αν θέλετε να φτιάξετε κι εσείς ένα, επικοινωνήστε μαζί μας να σας το κάνουμε μάθημα ή απλά να σας στείλουμε το πατρόν αν είστε μακριά, ώστε να είναι το κατά δικό σας σπιτάκι.