Αφορμή για τη σημερινή ανάρτηση μου έδωσαν διάφορες συζητήσεις που γίνονται κατά καιρούς στην ομάδα μας στο Facebook “Και στην Ελλάδα αγαπάμε το πάτσγουωρκ“. Υπάρχει άραγε “αληθινό” πάτσγουωρκ και μη “αληθινό”; Υπάρχει άραγε “αληθινό” πλέξιμο με το βελονάκι και μη αληθινό; Μήπως υπάρχει αληθινό πλέξιμο με βελόνες και μη; Και όταν λέμε αληθινό τι εννοούμε; Τις περισσότερες φορές και ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται αυτός ο χαρακτηρισμός για το πάτσγουωρκ, τουλάχιστον μέσα στην ομάδα, αφορά το παραδοσιακό πάτσγουωρκ που γίνεται κατά κύριο λόγο στο χέρι και πολλές φορές είναι και μια διαφοροποίηση μεταξύ μοντέρνου (κάτω αριστερά από creativequiltkits.com) και παραδοσιακού (κάτω δεξιά από annquiltsblog.blogspot.com)- οι φωτογραφίες ενδεικτικές.

Θα μου πείτε παραδοσιακό για ποιους; όχι για μας βέβαια, αλλά για όλους τους λαούς που είχαν στην παράδοσή τους την τέχνη αυτή. Πρώτα απ’όλα για την Ευρώπη, Αγγλία, Ολλανδία, απ’όπου ξεκίνησε το πάτσγουωρκ και οπωσδήποτε για την Αμερική, όπου γιγαντώθηκε. Το quilting από την άλλη πλευρά έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα και συγκεκριμένα στην Αίγυπτο και την Κίνα. Στην Ελλάδα; Εμείς τα κουρελάκια μας τα κάναμε κουρελούδες και γι’ αυτό το πάτσγουωρκ ήρθε στη χώρα μας με τους πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και μόνο όταν κάποιος είχε επαφές με το εξωτερικό ήξερε παλιότερα τι είναι αυτό.

Από την άλλη το μοντέρνο πάτσγουωρκ είναι μια τάση που ξεκίνησε γύρω στη δεκαετία του 1950 στην Αμερική και είχε να κάνει με πολλούς παράγοντες. Μια παρουσίαση που είχα κάνει στη Χειροτέχνικα σχετικά με το μοντέρνο πάτσγουωρκ, μπορείτε να δείτε εδώ (στην παρακάτω φωτογραφία βλέπετε δύο έργα που αποτέλεσαν τους προδρόμους του μοντέρνου πάτσγουωρκ)

Στη χώρα μας η έκταση που παίρνει σιγά – σιγά το πάτσγουωρκ είναι κάτι καινούργιο και χαρακτηρισμοί αυτού του είδους, “αληθινό” ή μη, μπορεί να μπερδέψουν κάποιους. Οπωσδήποτε υπήρχαν πολλές που κάνουν πάτσγουωρκ πολλά χρόνια, αλλά είναι τα κοινωνικά δίκτυα που έδωσαν τη μεγάλη ανάπτυξη και στη χώρα μας, όπως έγινε και αλλού. Μέσα από την παραπάνω ομάδα στο Facebook βρεθήκαμε και κατάλαβε η καθεμιά ότι δεν είναι μόνη της στην Ελλάδα που κάνει πάτσγουωρκ, όπως έλεγαν οι περισσότερες από τις παλιές όταν ήρθαν στη Χειροτέχνικα και έβλεπαν με συγκίνηση και χαρά το περίπτερό μας!

Τα κοινωνικά δίκτυα λοιπόν έδωσαν τη μεγάλη ώθηση στο μοντέρνο πάτσγουωρκ και τις καινούργιες τεχνικές. Κάποιοι ήταν έτοιμοι να το δεχτούν και να προχωρήσουν, άλλοι αποφάσισαν να ξεκινήσουν με αυτό, άλλοι αποφάσισαν να μείνουν στο παραδοσιακό. Αυτό δε σημαίνει τίποτα. Υπάρχει χώρος για όλους και για όλα. Και γι’ αυτούς που με υπομονή δουλεύουν τις βελονιές τους στο χέρι αλλά και γι αυτούς που κάνουν πάτσγουωρκ περνώντας πολλές ώρες υπομονετικά πάνω στη μηχανή τους. Και βέβαια δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η ραπτομηχανή εφευρέθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και μπήκε από τότε δυναμικά στο χώρο του πάτσγουωρκ επηρεάζοντάς το με δυο τρόπους: Ένας αρνητικός ότι οι γυναίκες έραβαν περισσότερο τα ρούχα της οικογένειας, κλέβοντας χρόνο από το πάτσγουωρκ και ο δεύτερος θετικος ότι το πάτσγουωρκ γινόταν κι αυτό πιο γρήγορα, μια και η συναρμολόγηση τουλάχιστον γινόταν στη μηχανή.

Και αξίζει να αναρωτηθούμε πραγματικά πόσα άτομα από το “νέο αίμα” που μπήκε σε αυτές τις τεχνικές συμφωνούν με το ότι “αληθινό” πάτσγουωρκ είναι μόνο το παραδοσιακό και επίσης πόσοι θα είχαν μπει σε αυτές τις τεχνικές, αν είχαν ακόμα μόνο αυτή την “αληθινή” μορφή.

Ούτως ή άλλως το καινούργιο με το παλιό αντιπαρατίθενται πάντα σε όλους τους τομείς. Πάντα το καινούργιο αντιμάχεται το παλιό και το παλιό αντιστέκεται στο καινούργιο. Όμως στην περίπτωσή μας δεν πρέπει να ισχύει αυτό. Το μοντέρνο πάτσγουωρκ για να αναπτυχθεί, πάτησε πάνω στο παραδοσιακό και είναι τα παραδοσιακά μοτίβα που μετατράπηκαν με άλλα χρώματα και τεχνικές και έδωσαν τη μοντέρνα μορφή! Το παραδοσιακό έχει πάντα το σεβασμό όλων μας. Μένει τώρα μόνο να κερδίσει και το μοντέρνο το σεβασμό αυτών που ασχολούνται με το παραδοσιακό,κάτι που το αξίζει,μια και είναι επίσης κάτι που γίνεται με πολύ μεράκι!

Και οπωσδήποτε, κλείνοντας θα ήθελα να ξαναπώ αυτό που λέω πάντα ότι το σημαντικό είναι να κάνουμε πάτσγουωρκ. Άλλη στο χέρι, άλλη στη μηχανή, άλλη μοντέρνο, άλλη παραδοσιακό, αλλά πάντα να δημιουργούμε και να φτιάχνουμε έργα σαν το παρακάτω, που είναι το Ελληνικό μας πάπλωμα και θέλω να πιστεύω ότι θα είναι το σήμα κατατεθέν του Συλλόγου μας. Στο πάπλωμα αυτό ενώθηκαν όλες οι τεχνικές, παλιές και καινούργιες και έδωσαν αυτό το μοναδικό αποτέλεσμα!