Από ένα έργο ζωγραφικής ξεκίνησαν όλα. Ένα ονειρικό έργο του ζωγράφου Στέφανου Ρόκου στάθηκε η αφορμή να γνωρίσω το συνολικό του έργο αλλά και να φτιάξω ένα, πιστεύω, επίσης ονειρικό πάπλωμα που χαρακτήρισε το φετεινό μου καλοκαίρι. Το σχέδιο είναι αυτό:
Έκανα διάφορες εκδοχές πριν το τελικό σχέδιο του παπλώματος, που ήταν αυτό:
Τα υφάσματα, βαμμένα στο χέρι στο μεγαλύτερο μέρος τους για να αποδώσουν την αίσθηση της ακουαρέλας…. Μεγεθύνσεις, αντιγραφές, χαρτιά, ριζόχαρτα, βοηθητικά χαρτιά, υφάσματα, ψαλίδια, κόλλες, κλωστές, τόσα που ούτε κι εγώ η ίδια δεν είχα συνειδητοποιήσει το μέγεθος της δουλειάς και της λεπτομέρειας. Ωστόσο, ανάλογο ήταν και το μέγεθος της περιέργειας στην αρχή και του ενθουσιασμού μου αργότερα όσο το έβλεπα να προχωράει. Το μέγεθός του: Υπέρδιπλο.
Στην αρχή στερεώθηκαν τα σχήματα με το ίδιο το κέντημα που τους έδωσε ζωή. Για το κέντημα χρησιμοποίησα πολυεστερικές κλωστές για να δώσει και μεγαλύτερη γυαλάδα. Το χρώμα τους ήταν ντεγκραντέ, που με βοηθούσε και πάλι στο τελικό αποτέλεσμα.
Και αφού έγινε και αυτό, μετά μπήκαν οι παραμάνες. Περίπου 300 παραμάνες για να στερεωθούν τα τρία στρώματα μεταξύ τους.
Το καπιτονάρισμα το έκανα στη μηχανή με ελεύθερη κίνηση περιγράφοντας απλώς τα σχέδια (πουλιά-λουλούδια), για να αποκτήσουν όγκο, ενώ καπιτονάρισα πολύ πυκνά το υπόλοιπο κομμάτι.
Και εδώ τα logistics του έργου: 2 μπομπινάκια κλωστής (των 1000 περίπου μ. το καθένα) που τελείωσαν εντελώς και άλλα δύο που τελείωσαν εν μέρει στο καπιτονάρισμα. Επίσης, όλες αυτές οι μασουρίστρες χρησιμοποιήθηκαν στο καπιτονάρισμα.
Μετά έκοψα ρέλι. Ατελείωτα μέτρα, περίπου 10. Από το ύφασμα που χρησιμοποίησα στην πίσω μεριά. Ήθελα κάτι σχετικά αθόρυβο για να μην τραβάει καθόλου την προσοχή από το κυρίως θέμα. Το έκανα επίσης και όσο πιο λεπτό γινόταν για τον ίδιο λόγο.
Στην πίσω μεριά μπήκε μια ετικέτα με την ιστορία του παπλώματος και όταν το πάπλωμα ετοιμάστηκε, έκανα και ένα σεντόνι, δυο μαξιλάρια ύπνου και δυο φιγούρας.
Δυο μεγάλα πουγκιά για να τα βάλω μέσα
Και ζωγράφισα ένα κομμάτι και από το κεντρικό θέμα πάνω στις σακούλες.
Ήταν, όπως είπα, η δουλειά που χαρακτήρισε το φετινό μου καλοκαίρι και που μου έδωσε και αρκετές ευκαιρίες….. Και περιττό να σας πω ότι το μυαλό μου, τώρα που τελείωσα είναι στο επόμενο εξ ίσου αν όχι και περισσότερο προκλητικό έργο.
[…] στο απλικέ (θα μου πείτε τι πιο πολύ μετά από αυτό), αλλά έτσι, χρειαζόμουν και κάτι παραπάνω για […]
LikeLike
[…] στο απλικέ (θα μου πείτε τι πιο πολύ μετά από αυτό), αλλά έτσι, χρειαζόμουν και κάτι παραπάνω για […]
LikeLike
[…] στο απλικέ (θα μου πείτε τι πιο πολύ μετά από αυτό), αλλά έτσι, χρειαζόμουν και κάτι παραπάνω για […]
LikeLike
Μαγεύτηκααααα!!!….
LikeLike
Το ίδιο κι εγώ Εριφύλλη όσο το έφτιαχνα. Ευχαριστώ!!!!
LikeLike
Καταπληκτικό το σχέδιο και την εκτέλεση. Όλα είνα φανταστικά, το πάπλωμα, τα μαξιλάρια, το σεντόνι. Μπραβο !!!!
LikeLiked by 1 person
Ευχαριστώ πολύ Άντα. Ήταν μια δουλειά που ενθουσίασε κι εμένα!!!
LikeLike