Αυτή είναι μια τσάντα από περιοδικό. Από το Marie Claire συγκεκριμένα. Είναι μια μεγάλη τσάντα, χωρίς να είναι σακβουαγιάζ και με βολεύει πολύ όταν πηγαίνουμε στο νησί, που συνήθως δεν παίρνουμε αυτοκίνητο ‘Εχει όμως τρία ελαττώματα: το ένα και βασικότερο ότι δεν έχει τσέπες, το δεύτερο ότι γλυστράνε τα χερούλια και το τρίτο ότι δεν κλείνει. Επειδή όμως όπως είπα με βολεύει και επιπλέον έχει χρώμα τέλειο για την ταλαιπωρία που τρώει στο καράβι, αποφάσισα να την οργανώσω ώστε να γίνει ακόμα πιο τέλεια για το σκοπό της. Βλέπετε παρακάτω το πριν και το μετά:
Πρώτα απ’ όλα, όταν ήρθε η τσάντα στα χέρια μου σκέφτηκα να της βάλω μια τρέσα, για να την κάνω ξεχωριστή. Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να τη βάλω μόνο οριζόντια, αλλά κακός χειρισμός και πολύ ρευστή κόλλα, μου έκαναν έναν λεκέ, που ευτυχώς που είχε μείνει ένα μικρό κομμάτι τρέσας, ίσα ίσα για να τον καλύψω.
Στη συνέχεια φοδράρισα τα χερούλια, γιατί όπως σας είπα γλύστραγαν πολύ

Έβαλα φόδρα σε όλο το εσωτερικό προσθέτοντας τόσο πολλές και μεγάλες τσέπες, που τώρα χάνω τα πράγματα μέσα στις τσέπες.

Τέλος, προσέθεσα και φερμουάρ, για να μπορώ να την κλείνω. Το τελικό αποτέλεσμα με ικανοποίησε αρκετά. Τώρα θα μπορείτε να με αναγνωρίσετε από την τσάντα μου, αν τύχει να βρεθούμε στο ίδιο καράβι.
